“Ik dacht dat we nog gingen poepen” (III)

Voor de gemiddelde lezer denkt dat ik al heel m'n volwassen leven op faaldates ga (als ze al plaatsvinden, zoals nummer 4 en later in de reeks ook nummer 15): ik heb zeker ook dates gehad waar eigenlijk weinig over te vertellen viel, fijne ontmoetingen gehad die niet resulteerden in relaties, of, inderdaad, die die wel leidden tot een relatie.

Een aantal anekdotes heb ik zeer bewust vermeden omdat ze niet grappig zijn of dat ze ofwel de bewuste persoon in meer verlegenheid zouden brengen dan wenselijk, mochten ze ooit mijn teksten lezen. Aan de andere kant van het spectrum heb ik via dates zelfs vrienden gemaakt die tot op de dag van vandaag nog in mijn leven zijn. 

In mijn introductie en een eerdere tekst beschreef ik het al, maar ik vind het toch nuttig nog eens op enkele rode vlaggen terug te komen waarvan ik denk dat die minder te maken hebben met mijn eigen subjectieve voorkeuren dan dat ze kunnen gelden als algemeen. Omdat we al vaak gehoord hebben wat de rode vlaggen zijn in mannenprofielen, zoals pronken met patserbakken, je laten omringen door mooie vrouwen, poseren met een vers gevangen vis of een waslijst geven aan dictaten en voorkeuren, zijn hier mijn ervaringen met rode vlaggen op profielen van vrouwen:

• Zo goed als een leeg profiel. Waarom meldde je je dat dan in de eerste plaats? Je gaat enkel de wanhopigen en onnozelaars aantrekken. “Het was om te lachen, lol.” Alleen is liefde naar mijn onbescheiden mening niet om te lachen. Dus fuck off. Maar goed, het kost een seconde om zulke profiel naar links te swipen, dus op zich is dit een digitaal schouderophalen waard, hoe vervelend het ook is. Maar klaag alsjeblieft niet dat je geen lief vindt.
• “Ik wil verwend worden” of varianten daarvan. Word dan alsjeblieft sekswerker in bijberoep, ik zal je er zeker niet voor veroordelen. We zijn 2025. Je hebt (hopelijk) een job. Gerelateerd: dames die de ambitie uitspreken om 'tradwife' te worden. Veel succes met je pathetische, zelfverklaarde alfaman die een haar verwijderd is van huiselijk geweld. 
• Dating apps gebruiken om meer volgers te krijgen op sociale media. Dit is gewoon wreed en een vorm van emotionele uitbuiting van mensen die op zoek zijn naar liefde, niet om ergens een volger of klant te worden. “Stuur me een bericht op IG” - dat werkt enkel bij wanhopigen die bij voorbaat elk sociaal medium zien als een datingplatform. Ik hoop oprecht dat dit type vrouwen eeuwig alleen blijft. 
• Ghosting. Niet dat mijn mening daarover iets gaat veranderen en niet dat er minder mensen (m/v) zullen ghosten maar ik haat echt hoe dit kennelijk aanvaardbaar geworden lijkt. Mensen zijn geen wegwerpproducten. Als ik het in een digitale babbel niet voel, zal ik dat op een beleefde manier kenbaar maken. 
• Vermelden hoe je een man wil van een bepaalde lengte of figuur. Dat is hetzelfde als mannen die op hun profiel zeggen “ik wil een vrouw met dikke tieten”. Je hebt zeker recht op je eigen fysieke voorkeuren, maar dit expliciet zeggen op je profiel is gewoon tacky. Het grappige is dat ik meestal voldoe aan die voorkeuren qua lichaamslengte. 
• Meerdere profielen. Er zijn bepaalde dames die ik maar blijf tegenkomen in licht andere permutaties. Ofwel zijn het bots/scammers, ofwel zijn het psychopaten. Vreemd genoeg lijkt dit vaak samen te gaan met de bovenvermelde rode vlag. Misschien vind je geen goede match omdat je onmogelijke eisen hebt? 
• Psychologische en therapeutische taal inzetten als wapens. Noot: ik heb zelf een chronische aandoening en ben psychisch kwetsbaar. Nee, een man die niet meegaat in je polycule terwijl hij van jou geen andere partners mag hebben is geen misbruiker. Nee, een man die niet tolereert dat je overal een uur te laat komt is geen misogyne tiran. Nee, je psychische problemen zijn niet je persoonlijkheid.

Dan nu, terug naar de verhalen (deel IV - het laatste deel - komt eraan op 6 april).